Beschrijving: Shôrinji kenpô: geregisseerd door Norifumi Suzuki. Met Shin'ichi Chiba, Yutaka Nakajima, Makoto Satô, Naoya Makoto. Sonny Chiba speelt het personage dat "Mr Soh" wordt genoemd, en is gebaseerd op de echte oprichter van Shorinji Kempo, Doshin So. De heer Soh heeft tijdens de Japanse bezetting als geheim agent in Mantsjoerije opgetreden. Hij wordt voor het eerst gezien terwijl hij een bijeenkomst van Chinese soldaten bespioneert terwijl ze een verrassende hinderlaag plannen voor het terugtrekkende Japanse leger. Hij wordt ontdekt en moet zich een weg naar buiten vechten, met behulp van vuisten, voeten en vervolgens een machinegeweer. Hij haast zich om de Japanse commandanten op de hoogte te stellen van het complot, maar is geschokt als hij hoort dat Japan het ondenkbare heeft gedaan door zich onvoorwaardelijk over te geven. Soh keert terug naar zijn thuisland en vindt een verwoest land vol verslagen mensen. Slachtoffers geworden van gangsters, bezettingstroepen en corrupte lokale functionarissen, hebben de armen en de rechtelozen de wil verloren om terug te vechten. Met behulp van zijn "Shao Lin" -vaardigheden (ondertitelvertaling van Shorinji Kempo) komt hij regelmatig op voor de zwakken en leert hij de misdadigers op de zwarte markt de dwaling van hun manier van doen, en wordt hij een vaste gast in de plaatselijke gevangenis. Er wordt gezien dat hij een voormalige soldaat bijstaat, Otaki, die zijn verloren vrouw zoekt op de bodem van een fles, een gevallen vrouw (Kiku) die zich tot de prostitutie heeft gewend na verkrachting door Russische soldaten, en haar kleine broertje Kimio die gewond raakt door enkele Amerikaanse GI's die vervolgens proberen te vluchten voor een ongeval. De gevangenisgouverneur waarschuwt hem dat de Amerikaanse regering niet zo tolerant zal zijn nu hij de troepen heeft "verlamd", wat een waarschijnlijk doodvonnis suggereert. Hij helpt hem uit de gevangenis te "ontsnappen" en Soh verlaat de stad haastig, waarbij hij alleen pauzeert om advies te geven aan de bende weeskinderen waarmee hij bevriend is geraakt. Soh verlaat de stad Osaka (centraal Japan) om naar het landelijke eiland Shikoku te gaan, waar hij een soortgelijke situatie aantreft. Hij besluit de lokale bevolking nieuwe hoop te geven door zijn vechtsportvaardigheden aan een groeiende groep volgers te leren. Hij verzamelt de loafers, schurken en doellozen, leert ze Shorinji Kempo (in de ondertitels "Shao Lin" genoemd) om ze op te bouwen zodat ze fysiek en mentaal sterker worden. Hij ontmoet een aantal nieuwe personages, die hij al snel op zijn school in dienst neemt; Tomoda de jonge ex-soldaat en zijn zus Miho. Wanneer het noedelkraammeisje Noriko wordt verkracht door een bende yakuza-misdadigers, delen Soh en Tomoda een ruwe gerechtigheid uit (met een scherpe schaar op een van het zachtste vlees van de onverlaten). Later worden Tomoda en Miho aangevallen en wordt Tomoda's arm afgesneden met een katana (Samurai-zwaard). Soh wreekt dat met een bezoek aan de plaatselijke yakuza-baas, waardoor de baas een ontwrichte arm achterlaat en zijn minion een cijfer mist. Otaki, de voormalige dronken soldaat uit Osaka, voegt zich bij de groep en ontdekt in een emotionele scène dat zijn vrouw nog leeft, maar hertrouwd is nadat hij naar verluidt dood was in de oorlog. Wanneer de kleine lokale yakuza-bendes gezelschap krijgen van bekende gezichten uit Osaka die hun activiteiten willen uitbreiden, is het tijd voor actie met een hoofdletter A. Voordat de laatste confrontatie tussen Soh's studenten en de yakuza-menigte plaatsvindt, is er tijd voor actie. Soh om een ​​dringend bericht te ontvangen om Kiku in Osaka te zien. Hij keert terug en ziet dat de weeskinderen zorgen voor een terminaal zieke Kiku, die zich tot de prostitutie had gewend om hen allemaal te helpen onderhouden. Soh ervaart een openbaring en komt tot het besef dat "Kracht en mededogen samen moeten zijn" (Riki Ai Funi). In een typisch filmische finale sterft Soh's vriend Otaki en wordt vermoord door yakuza-misdadigers die worden betaald om de eerlijke armen te ontdoen van land dat moet worden gebruikt om bordelen en gokholen te bouwen. Soh gaat op een laatste razernij om de yakuza voor altijd de stad uit te jagen. De epiloog onthult hoe de school van Soh floreerde en zich over Japan verspreidde (circa 1975), met scènes gefilmd in het prachtige hoofdkantoor van de organisatie dat nog steeds in de stad Tadotsu is gevestigd..